Najczęstsze problemy skóry głowy dziecka. Sprawdź jak sobie radzić z ciemieniuchą i podrażnioną skórą głowy.
W wieku do 4 lat struktura włosów dziecka bardzo się zmienia. Włosy mogą być bardzo delikatne, są bardziej narażone na trakcyjne uszkodzenia (z pociągania). Z ciekawostek w wieku 4 lat struktura włosa dziecka osiąga do 85% średnicy włosów dorosłych. Co więcej, do 8 roku życia włosy mogą się zmieniać (kolor, struktura, grubość włosa), kolejne zmiany zachodzić będą w okresie dojrzewania.
Skóra głowy dziecka jest zdecydowanie bardziej delikatna, skłonna do podrażnień. Nie przetłuszcza się tak jak skóra w okresie dojrzewania, włosy mają delikatniejsze łuski, stąd rzadziej myta jest skóra głowy, a włosy dziecka nie są traktowane odżywkami do włosów.
Warto zwrócić przede wszystkim uwagę na fakt zmiany z wiekiem grubości włosów i potrzeb skóry głowy. W związku z tym powinniśmy przede wszystkim UNIKAĆ wszelkich sytuacji mogących wpłynąć na trakcyjne uszkadzanie struktury włosów dziecka, podrażniania skóry, oraz skupić się na sukcesywnym oczyszczaniu skóry głowy dziecka delikatnymi środkami do pielęgnacji (chyba, że wystąpią problemy z ciemieniuchą, łupieżem, w takich sytuacjach dostosowujemy pielęgnację pod konkretny problem skórny).
Pamiętajmy!
Zdrowa skóra głowy to najlepsze podłoże pozwalające na wzrost zdrowych włosów w jak najlepszej kondycji. Oczywiście kondycji, jaka jest zapisana w genach naszych małych pociech, która zmienia się wraz z wiekiem dziecka.
KIEDY SKÓRA GŁOWY DZIECKA ZACZYNA BYĆ PROBLEMATYCZNA?
NAJCZĘSTSZE PRZYCZYNY
-
CIEMIENIUCHA. Czym jest i jak sobie z nią radzić?
CZYM JEST CIEMIENIUCHA?
Ciemieniucha to nic innego jak tłuste, złuszczające się plamy na skórze głowy dziecka. Skóra nie boli, ani nie swędzi, jednak może powodować grube białe lub żółte łuski, które nie są łatwe do usunięcia. Podobne łuski mogą pojawić się również na uszach, powiekach, nosie i pachwinach. Ciemieniucha to powszechne określenie łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt. Czasami jest mylona z inną chorobą skóry, atopowym zapaleniem skóry. Główną różnicą między tymi stanami jest to, że atopowe zapalenie skóry zwykle powoduje znaczny świąd. Zwykle pojawia się do 3 miesiąca życia dziecka, ale czasami nawet do 4 roku życia.
JAK RADZIĆ SOBIE Z CIEMIENIUCHĄ?
- Staramy się myć głowę delikatnymi szamponami dla dzieci (codziennie/ co drugi dzień)
- Delikatnie masujemy głowę szamponem (nie drapiemy!)
- Delikatnie wyczesujemy łuski. Co ciekawe, są na rynku specjalne grzebienie przeznaczone specjalnie do ciemieniuch, ale miękka szczoteczka do niemowlęcych skór też będzie w porządku. Nigdy nie skubiemy łusek paznokciami, co robi wielu rodziców (gdyż widzą jak łska odchodzi od skóry głowy), ale to może tylko doprowadzić do możliwej infekcji.
- Niektórzy stosują oleje (np kokosowy), aby rozluźnić łuski na skórze głowy dziecka, pozostawiając go na kilka godzin. Następnie używając miękkiej szczotki, aby usunąć łuski, a później przechodząc do mycia głowy dziecka.)
- Dostępne są dostępne bez recepty płyny do ciemieniuchy. Balsam należy nakładać na skórę głowy dziecka co najmniej 15 minut przed myciem szamponem.
Do lekarza wybieramy się wtedy, kiedy domowe leczenie nie przynosi efektów!
-
RZADKIE MYCIE SKÓRY GŁOWY
Owłosiona skóra głowy łatwiej przyciąga zanieczyszczenia z zewnątrz (kurz, pyłki, nitki z ubrań etc.). W przypadku skóry głowy dziecka włosy myje się stosunkowo rzadko. Jest to związane z faktem, iż zazwyczaj nie przetłuszcza się ona, a dodatkowo nie używa się oblepiających środków stylizacyjnych. Patrząc na fryzurę dziecka nie widać zanieczyszczeń i stąd głowę myje się rzadziej. Niestety przekłada się to na większą warstwę zanieczyszczeń gromadzących się na skórze dziecka, czego rodzice nie widzą, a dziecko, kiedy zacznie komunikować problemy (swędzenie/ pieczenie skóry) oznaczać to może zdecydowanie bardziej zaawansowany proces problemów skórnych.
CO ROBIĆ?
Nie zwracamy tylko uwagi na aspekt wizualny- ładnie wyglądające włosy/ brak przetłuszczania. Mamy na uwadze, iż zanieczyszczenia zbierają się na skórze dziecka codziennie, stąd proces mycia musi być odpowiednio przeprowadzony, aby usuwać sukcesywnie zanieczyszczenia. Do czasów nastoletnich, kiedy nie ma nadmiernego przetłuszczania faktycznie nie ma konieczności mycia włosów codziennie/ co drugi dzień.
Mycie może być przeprowadzane co 3-5 dni w zależności od wieku i aktywności dziecka (im więcej aktywności fizycznej, zmiana temperatur- myjemy głowę częściej!), jednak ważna jest sama TECHNIKA MYCIA SKÓRY GŁOWY.
W tym celu powinniśmy wykonywać tzw. podwójne mycie skóry głowy. Dlaczego? Pierwsze mycie pozwala szamponowi wnikać w zalegającą warstwę brudu/ zanieczyszczeń, a drugie mycie, pozwala ją usuwać z powierzchni skóry.
PAMIETAJMY- to jest częsty błąd, że rodzice myją włosy, a nie skórę. Stąd szampon powinniśmy dokładnie rozprowadzić na skórze i masować nim powierzchnię skóry, a nie tylko włosy dziecka. Tak naprawdę pamiętajmy, że skóra głowy to środowisko żywe (bogaty mikrobiom skóry), a włosy to twór martwy, którego wygląd również zależy od stanu skóry głowy.
Do pielęgnacji skóry dziecka używamy produktów, które nie podrażniają, nie zawierają silnych detergentów i pozwalają utrzymać odpowiednią ilość nawodnienia skóry (Colostrum, mleko klaczy, proteiny jedwabiu). Do skóry głowy dziecka świetnie sprawdzi się SZAMPON Z COLOSTRUM GENACTIV I MASKA Z COLOSTRUM GENACTIV.
-
NADMIERNE DZIAŁANIE SŁOŃCA NA WŁOSY I SKÓRĘ DZIECKA- BRAK OCHRONY
Pamiętajmy, że po intensywnym czasie na słońcu naszych dzieci, jeśli skóra głowy nie była chroniona w odpowiedni sposób (brak nakryć głowy, oraz sprayów chroniących skórę i włosy przed działaniem UV), może być potrzebna odpowiednia regeneracja skóry. Włosy dzieci są często delikatne i mniej chronią skórę głowy przed działaniem UV, ponadto za rzadko/ lub wcale nie zabezpieczamy skóry przed działaniem promieni uv, stąd często łatwo doprowadzić do podrażnienia skóry głowy dziecka, nadmiernego łuszczenia naskórka, co często przypomina łupież.
CO ROBIĆ?
Staramy się nie doprowadzać do opisanych problemów, stąd pilnujemy, aby nasze pociechy zakładały nakrycia głowy, nie tylko w okresie wyjazdów wakacyjnych! Oprócz tego są mgiełki/ preparaty bez spłukiwania, którymi możemy spryskiwać skórę i włosy dziecka.
Dodatkowo dbamy o odpowiednie utrzymanie warstwy hydro- lipidowej skóry. Czyli odpowiednie utrzymanie warstwy wodno- tłuszczowej. Do tego używamy odpowiednich produktów do pielęgnacji- zaczynając od szamponu, kończąc na kojącym SERUM Z COLOSTRUM GENACTIV, które pozostawiamy na skórze dziecka.
-
Drapanie skóry głowy przez dzieci.
Delikatne drapanie nie musi być problematyczne. Jednak częste i uporczywe powtarzanie tej czynności może mieć negatywne skutki takiego działania. Jakie są przyczyny nadmiernego drapania skóry głowy u dzieci?
- Podrażniona skóra przez niewłaściwe czesanie.
- Szampony o zbyt intensywnym działaniu, drażniące skórę.
- Za rzadkie mycie (gromadzące się zanieczyszczeń na skórze).
- Problemy z pogranicza BFRB (Body-focused repetitive behaviors)
- Sposoby na radzenie sobie ze stresem ( poczucie ukojenie podczas drapania skóry, szukania niedoskonałości jak np. krostki, uwypuklenia etc).
Najczęstsze przyczyny dotyczą niewłaściwej pielęgnacji (zbyt rzadka higiena, lub używanie niewłaściwych produktów, akcesoriów), ale także upatrywania czynności drapania skóry jako sposobu na ukojenie wielu negatywnych emocji, lub znalezienia zajęcia w nudzie. Warto zaznaczyć, że większość ludzi, w tym dzieci, często upatruje ukojenia w rozdrapywaniu skórek, obgryzaniu paznokci, ale również w drapaniu skóry głowy.
Często dzieci zaczynają odruchowo, nieświadomie, co łatwo mogą zauważyć rodzice, np. podczas długotrwających nudnych czynności, lub tych bardziej angażujących (oglądanie bajek etc), albo w momentach stresu/ złości. Najważniejsze, aby nie krzyczeć na dziecko w chwili zaobserwowania takich zachowań, nie wydawać komend „zostaw, gdzie ta ręka”, tylko starać się na spokojnie przenieść zainteresowanie rąk dziecka na inny przedmiot/ czynność (np. zabawy angażujące dłonie rodzica i dziecka, podanie różnego rodzaju fidget toys). Jeśli te sposoby nie pomogą warto udać się do specjalisty, który zajmuje się kwestiami psycho-trychologicznymi.
